МОНГОЛ ГЭДГЭЭ БҮҮ МАРТ

Хүү минь, Монгол гэдгээ бүү март

Хөх мөнх тэнгэр орой дээр цэлийсээр байхад

Хөрст дэлхий өлмий дор эргэсээр байхад

Хүмүүн төрөлхтөн оршсоор байхад

Хүү минь Монгол гэдгээ бүү март

Хөхний сүүтэйгээ амласан эх хэлээ бүү орхи

Өмссөн цув чинь монгол биш ч гэлээ

Өөрөө чи монгол, үс чинь монгол, зүс чинь монгол

Өргөн дэлхийн өнцөг булан бүрт өнөөдөр монгол хүн яваа ч

Өрцөн доорхи элэг чинь монгол, үг хэл чинь монгол

Өөрийн чинь амь монгол оо.

Нум сумаа тэврээстэйгээрээ хатаж явсан Монгол

Нулимсаа нуусан түүхээр бүүвэй дуулсан Монгол

Эмээлт мориноосоо бууж чадахгүй яваа Монгол

Эцэг Чингисийнхээ нэрийг мартаж болохгүй Монгол

Эх хэлээ орхиж болохгүй Монгол.

Хутагтын орны рашаан Гангын уснаас амсаж

Хурмастын хурц наран хургасан Делийн зээлээр алхаж

Тажа Махалын гэрэл тунасан гантиг цагаанд биширч

Таар хэдэрсэн халтар жаалаас дөлөхдөө

Талын монгол гэдгээ бүү март, хүү минь

Тархины судас шиг монгол хэлээ бүү орхи.

Америк Орос Хятад агуу гүрнүүдийн амжилт ололтыг

Арван хуруундаа барьж, ам цаасан дээр дансалж

Алтан дэлхийг тойрч НҮБ-ийн тийз атган явахдаа

Аавын хүү монгол гэдгээ бүү март

Ангир уурагтайгаа амласан эх хэлээ бүү орхи

Улаан дэнлүү уд моддын өтгөн навчин доогуур шагайж

Уруул давах үгс зөөлөн дарсанд найрсаж сэтгэл илбэдэн

Угтах тахимдуу хүндлэл урдуур алаглах тансаг зоог

Явуулын хүн саатам ятга шанзын эгшигт дорнын үдшээр

Язгуур яс чинь монгол гэдгээ яавчиг мүү март, хүү минь

Үүл сүвлэн дүүлж, мөнгөн онгоц хөлөглөн

Үлгэрийн Хавай хөх бэндэръяа Номхон далайд умбаж

Алгуур ажирагч заан сүрэг лянхуат нууртай

Аядуу далдуу модон дор алим амталж суухдаа

Амин үр минь монгол гэдгээ бүү март

Ааваа гэж анхлан хэлд орсон эх хэлээ бүү орхи оо

Сакура цэцэг, үзэсгэлэнт Фүжид харц алдарч

Сөүлийн лаборторит хуруун шилнээ тугал амилуулж

Седнейн цонхоор мандах наранд инээмсэглэж

Сондор шиг сондгой Эфелийн цамхагаар зугаалж

Суулаг цуулаг европыг шүлэг найргаараа дагуулахдаа ч

Солонгон панс шиг намираа Оросын цэнхэр хавраар ч

Монгол гэдгээ бүү март, хүү минь

Мохоож эх хэлээ бүү орхи

Арлын Японд хөлсний хашаа шүүрдэж

Ааш хямсгар Германд айлын хүүхэд асарч

Хойгийн Солонгост таваг угааж, будаа хурааж

Холын Ирландад пицца зөөж, англи үг цээжлэж

Бор цай даргилуулж, борц хийцэлж

Амин зуулгын мөнгө цуглуулж, адгаж зүтгэж явахдаа

Аргалын зөөлөн гал улвалзсан монгол гэдгээ бүү март

Ааваа гэж анхлан хэлд орсон эх хэлээ бүү орхи оо

Сумын төвийн хөх модон хашааны нээлхий үүдэндээ

Сундалж мотоцикльтой давхиж явахдаа

Уулын өвөр өвөлжөөнөөс хонио бэлчээхдээ

Униар сөхөж алсыг хараачлан дурдандахдаа

Уурга суналзуулан адуугаа хурааж, исгэрч

Унага татаж, айраг сөгнөж суухдаа ч

Хүү минь монгол гэдгээ бүү март

Хүлхэж өссөн эх хэлээн бүү орхи

Улаанбаатарын цардмал замаар машинтай сүнгэнэж

Уут уутаар төгрөг тоолж, доллар багцалж, толгойлж

Уралдаан шиг ухасхийж, завгүй зүтгэж, уншиж бичиж

Утсаар ярьж, болзож, улиас түшиг зогсохдоо ч

Ярайсан лангуутай зээлийн эхийг тойрч

Ямааны ноолуур ямар үнэтэйг асуухдаа ч

Монгол гэдгээ бүү март

Мохоож эх хэлээ бүү орхи оо

Улсын ерөнхийлөгч байлаа ч

Уудаг тэнэмэл архичин байлаа ч

Үйлдвэрийн баян эзэн байлаа ч

Үгээгүй ядуу барлаг байлаа ч

Ирээдүйд шамдсан оюутан байлаа ч

Эрхисийн дунд аяласан огторгуйн нисгэгч байлаа ч

Эсгий туургат монгол гэдгээ бүү март

Ээжээ гэж эхэлж дуудсан эх хэлээ бүү орхи оо

Зураг дээр өнгө ялгаж, зураас татсан улсын хил хязгаар арилж

Зурагтын дэлгэцээр хүү минь чи хонио харж хариулж

Зуур хоорондоо хүмүүс ганцхан хэлээр ярилцлаа ч

Зулай дээрээс наран гэрэлтсээр байхад

Зуун зуун улиравч Монгол гэдгээ бүү март

Хөх мөнх тэнгэр мэлтийсээр байхад

Хүү минь монгол гэдгээ л бүү март

Амь чинь монгол, сүнс чинь монгол

Амьдарч, амьсгалж, амьд яваа цагтаа

Алтан дэлхийд Монгол гэдгээ л бүү март аа.

                        Чита хот. 2009.09.20.